Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość, że 29 listopada 2021 r. odszedł w Krakowie Stanisław Deńko, wybitny architekt, niezwykły nauczyciel architektury i wspaniały Kolega.

Był autorem i współautorem wielu dzieł architektonicznych: Ambasady Rzeczpospolitej Polskiej w New Delhi, Międzynarodowego Portu Lotniczego im. Jana Pawła II w Krakowie-Balicach, Auditorium Maximum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, budynku w Krakowskim Parku Technologicznym, czy wreszcie Muzeum Tadeusza Kantora „Cricoteka”, które stało się jedną z architektonicznych ikon Krakowa.

Stanisław Deńko zawsze łączył swoją pracę zawodową z pracą dydaktyczną, najpierw na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, a później na Wydziale Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii. Wyrazem uznania dla jego twórczości i nauczania była Honorowa Nagroda SARP 2016 wręczona „za wieloletnią, wybitną twórczość w dziedzinie sztuki architektury oraz charyzmatyczną działalność na polu dydaktyki”.

Stanisław Deńko dużo pracy poświęcał na rzecz środowiska zawodowego, angażując się aktywnie w działalność organizacji architektonicznych: SARP i Izby Architektów RP. Pełnił ważne funkcje w ich strukturach, ale także służył radą i dzielił się swoimi doświadczeniami jako powszechnie uznawany autorytet.

Od 1993 prowadził własne biuro architektoniczne „WIZJA”. Bogaty dorobek twórczy i talenty organizacyjne wykorzystał także pełniąc funkcję Architekta Miasta Krakowa w latach 1995 - 1999.

Dla nas - studentów i nauczycieli WAiSP - pozostanie w pamięci jako niezwykły pedagog, którego zaangażowanie w poszukiwanie najlepszych architektonicznych rozwiązań udzielało się każdemu. Był w pełnym tego słowa znaczeniu twórcą, artystą architektem, dla którego zawsze było jasne, że architektura jest sztuką. Z entuzjazmem przystępował do każdego zadania projektowego, poszukując rozwiązań nietuzinkowych i oryginalnych. Znany był ze swojej ciągłej pracy nad doskonaleniem projektów.

Jego szczególną pasją były konkursy architektoniczne, które pochłaniały go bez reszty, w których niejednokrotnie zdobywał najwyższe laury. Przede wszystkim jednak dla niego samego i wszystkich partnerów oraz współpracowników stawały się one niezapomnianą przygodą twórczą. Pamiętamy jak jeszcze niedawno z entuzjazmem opowiadał o projekcie konkursowym na Muzeum Wyspiańskiego w Krakowie, jak angażował się w pracę nad projektem Europejskiego Centrum Filmowego Camerimage w Toruniu.

Łącząc się w żalu z Rodziną i Najbliższymi, władze dziekańskie, Rada Wydziału, pracownicy i studenci Wydziału Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego żegnają swojego drogiego przyjaciela i wybitnego nauczyciela.